Geweldloos een volledig mens zijn? Hoe doe je dat?
Om hulp vragen vinden mensen over het algemeen moeilijk en wellicht jij ook. Ik wel destijds, maar het heeft me gebracht waar ik nu sta en wie en wat ik ben. Ik spreek uit mijn eigen rijke ervaring dat jezelf uitdagen om een concrete hulpvraag te formuleren al een hele kluif is. En dat is heel begrijpelijk, omdat vaak de onprettige emoties die op dat moment spelen belemmerend werken. Er is geen ruimte meer om écht helder te denken. Zo werkt nu eenmaal ons brein! Behoorlijk complex en toch is er een opening, als je weet en voelt dat het zo niet langer meer kan! En dat is hét specifieke moment om jezelf dat duwtje in de rug te geven om hulp te vragen aan mensen die een rijke levenservaring hebben, zich voortdurend ontwikkelen, breed zijn georiënteerd, in mensen zijn geïnteresseerd en natuurlijk zichzelf zijn.
Maar volledig geweldloos zuiver mens zijn, hoe doe je dat? En wat is 'geweld' nu eigenlijk? Lees verder>>
"Ik zie de zuivere mens natuurlijk als inspiratiebron. Zij die mij verrijken door hun persoonlijke en vaak ingrijpende worstelingen in hun leven."
Aangenaam, ik ben Eugène Luijten.
Non-Violent Supporter en Lichtwerker die met bevlogenheid mensen met via vrije gedachten helpt te herinneren aan het geweldloos zuiver mens-ZIJN.
Voor gemotiveerde mensen die bewuste stappen willen zetten om te doen wat een mens 'moet' doen. Bevlogen mens-zijn! Vanuit het creatieveld, vanuit de oorsprong, vanuit het hart met licht en liefde het onvolmaakte leven volledig beleven.
Van dualiteit naar vrij leven in bewust-ZIJN. Lees hier meer over mij
Ja mens zijn...hoe doe je dat...hoe doet een boom dat...wat is de opdracht van een boom...zuurstof afgeven...CO2 opnemen...'gewoon' boom zijn...geworteld zijn...en wat is de opdracht van een vlinder...het bestuiven van bloemen...mooi zijn...en voor de mens nuttig, omdat ze iets zeggen over de plek waar ze voorkomen...maar wat is eigenlijk de opdracht van een mens...'gewoon' mens zijn toch...verbonden zijn...met zichzelf, met de ander én met de hemel en Moeder Aarde...leven inademen...en onrust uitblazen...om innerlijke rust te ervaren...dat is alles....vanuit je hart...of je nu gelovig bent of niet...dat is waar het om draait...zo eenvoudig is het...
maar hoe doe je dat eigenlijk...geweldloos mens zijn...in een steeds meer ontzielde wereld dat beheerst wordt door internet, computers, sociale media, complexe systemen...en duizenden regels en wetten...in een verdeelde politieke arena...in een overspannen samenleving...in een verdeeld Europa...in een wereld waar geld, macht, angst en oorlog heerst en waar mensen naarstig zoeken naar rust, vrede, liefde, spiritualiteit, waarheid, nieuwe uitwegen en bestaanszekerheid...
veel mensen weten en ervaren zelfs dagelijks dat het op tal van terreinen (klimaat, landbouw, onderwijs, veiligheid, gezondheidszorg, ongelijkwaardigheid, armoede) de verkeerde kant op gaat...we voelen hoe de aarde en de onderlinge verhoudingen onder druk komen te staan...de draairichting is veranderd...we willen een betere wereld, maar zien steeds minder hoe...we raken de essentie niet meer en ook de essentie van familiaire-en collegiale verhoudingen staan onder druk...zelfs de inperking van vrijheden voelen we tot diep in onze kern...we voelen de onmacht...
maar zuiver mens-zijn...hoe doe je dat nu...als je voor een klas staat met 30 kinderen en meer...en moet anticiperen op problematische thuissituaties van kinderen...hoe doe je dat als ouder of ambulant begeleider als kinderen/jongvolwassenen onacceptabel gedrag vertonen en je je onveilig kunt voelen in bepaalde situaties...hoe doe je dat als student als het systeem van geldlenen ervoor zorgt dat je meer en meer schulden opbouwt...en er geen perspectief meer is...hoe doe je dat als je als politieagent de boeren moet tegenhouden, terwijl zij hun eigen problemen kennen...hoe doe je dat als je als huisarts tegenover iemand zit die de stress op het werk niet meer aankan...hoe doe je dat bij het COA, in de GGZ, in de politiek, in de buurt...hoe doe je dat als je je alleen voelt, onbegrepen, of niet gezien...én...hoe bespreek je dat in een team en in een systeem waarin mens-zijn bijna ontmoedigd wordt en het je zelfs je baan en/of je relatie kan kosten...in hoeverre mag je nog de oplossing van de ander verwachten en waar ligt onze gezamenlijke en eigen individuele verantwoordelijkheid? Van onmacht naar geweldloze communicatie? Lees verder>>